A coprodución internacional cinematográfica é case hoxe en día a norma. Falamos con varios produtores independentes galegos e todos coinciden en que as vantaxes desta nova forma de producir son moitas, aínda que é imprescindible ter unha boa comunicación entre equipos, algo que non sempre é fácil.
Se tivésemos que definir as tres vantaxes principais da coprodución serían a capacidade de acceder a un maior financiamento, a garantía dunha distribución internacional e o intercambio de talento creativo internacional. Así o afirma Andrea Vázquez da produtora Miramemira: “a principal vantaxe clara é a cuestión económica, porque se suman os recursos e axudas de varios países, tanto de fondos públicos como privados, por riba podes acceder a recursos técnicos que se cadra non temos na casa como os laboratorios de celuloide que si teñen países como Italia ou Bélxica. Ademais está a parte da distribución internacional, o acceso a mercados e o feito de que en festivais se premien este tipo de producións sobre todo se son con países non convencionais. Tamén, está o enriquecemento persoal e creativo de traballar con diferentes países e culturas”.
Felipe Lage de Zeitun Films coincide tamén con Andrea en varios dos puntos: “as vantaxes da coprodución son indubidables, aumenta as posibilidades de financiamento tendo un ou varios socios noutros países. Con isto tamén ampliaremos as posibilidades de distribución do proxecto nestes países e poderemos aproveitar a experiencia e contacto dos nosos socios”.
E Luisa Romeo de Frida Films teno clarísimo “para min as vantaxes son todas, a coprodución internacional axúdache a conseguir máis financiamento, sobre todo no cinema de autor, podes aspirar a orzamentos máis altos e despois garánteche que a túa película se vexa en máis sitios que en España porque hai unha obriga de estrea nos países coprodutores”.
Con todo, nas relacións de dous sempre hai unha cara B e cando as películas aumentan de socios ás veces a comunicación pode ser complexa, se ademais sumamos o factor da distancia física e as barreiras idiomáticas e culturais as cousas poden complicarse, unha opinión que comparten Andrea Vázquez e Felipe Lage:
“Para que funcione ten que haber liderado na dirección, boa xestión de equipos e boa comunicación, algo que ás veces na distancia é difícil de conseguir. Non é o mesmo decidir entre un que entre catro” (Andrea Vázquez).
Lage apunta “a distancia pode dificultar o avance do proxecto e os conflitos terán peor solución. O máis posible é que traballemos cun país economicamente máis potente que o noso e, polo tanto, os nosos custes veranse claramente incrementados podendo provocar que o financiamento extra non marque unha diferenza tan grande”.
En como mellorar e facilitar a coprodución desde Galicia, a produtora Luisa Romeo ve necesario un fondo coprodución minoritario propio “é unha iniciativa que en principio ía saír este ano e que xa se está facendo noutras rexións como Cataluña e Canarias, sería interesante que se implementase para ter acceso a coproducións internacionais con diñeiro galego”.
Felipe Lage ve este fondo como algo crucial: “No mercado da coprodución internacional a reciprocidade é fundamental. É dicir, se pretendemos que Francia, Alemaña ou Italia financien películas galegas, en Galicia debería existir un mecanismo onde se tamén se cheguen a apoiar proxectos doutros lugares, algo do que polo momento seguimos carecendo”.
Noutras iniciativas para realizar para facilitar as coproducións galegas, Andrea Vázquez afirma que “traer un destes eventos internacionais a Galicia resultaría de grande utilidade para gañar peso e protagonismo nestes mercados. É ademais un exercicio de posicionamento e visibilidade para que estes produtores potentes poñan o interese en ti”.
Felipe Lage cre tamén na necesidade de investir en formación: “No ámbito internacional é esencial ter un dominio medio-alto de inglés, algo que falla no noso sistema educativo constantemente. Por tanto é algo a traballar por conta propia con formación extra ou mesmo desenvolvendo as nosas capacidades fóra nun país anglófono. A coprodución é un paso natural cando te enfrontas a proxectos máis grandes, pero non é evidente. Necesítase ter un nivel de coñecemento, de ferramentas de negociación e habilidades comunicativas e de xestión. Polo tanto creo que sería importante formarse nestes ámbitos”.
O que está claro é que a coprodución suma máis que resta e que o cinema galego independente ten moito que achegar nos mercados internacionais, polo que sabemos isto non fixo máis que empezar.